Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Φοβάμαι

Φοβάσαι μήπως η αγάπη δεν έρθει.
Ή φοβάσαι μήπως έρθει και δεν μπορέσεις να την κρατήσεις.
Φοβάσαι πως αν φύγεις μακριά - άστοχο νόημα να δεθείς.
Ή φοβάσαι οτι θα γεράσεις και θα 'σαι για πάντα μόνος.

Κάνεις έρωτα εφήμερα, από δω κι από κει, για να καλύψεις το κενό της.
Μια στιγμή καύλας και μια αγκαλιά μετά σε κάνει να νιώθεις οτι τα 'χεις όλα.
Ίσως, για 2 - 3 μέρες. Και μετά; Και μετά πάλι απ' την αρχή.
Δεν ψάχνεις αγάπη, λες πως δεν υπάρχει.
Δεν ψάχνεις αγάπη, αυτός ο κόσμος δεν φτιάχτηκε για ομοφυλόφιλους.

Η οπτική μου, η οπτική σου... και συναντιόμαστε, και περνάμε καλά.
Μετά φεύγεις για να βρεις τον επόμενο. Και γω μάταια προσπαθώ να σε ξαναβρω.
Δεν είσαι ο πρώτος, εγώ όμως φταίω που δεν έμαθα ποτέ.

Φοβάμαι πως η αγάπη δεν θα έρθει.
Φοβάμαι οτι κι αν έρθει σίγουρα θα είναι στιγμιαία, η δική σου αγάπη.
Φοβάμαι πως θα γεράσω μόνος και έτσι καταλήγω να ζω με φοβίες.
Φοβίες που μου τρώνε το σήμερα, το αύριο, τις καλές μας στιγμές.

Φοβάμαι, πως σ' ερωτεύτηκα κι ας μην το μάθεις ποτέ.
Φοβάμαι πια να εκδηλώσω τα συναισθήματά μου, να πω πως νιώθω.
Φοβάμαι πως όλα στροβιλίζονται μάταια.
Φοβάμαι πως είμαι κενός.

Δεν έχω αύριο, δεν ζω. Μόνο φοβάμαι. Φοβάμαι να ζω.