Γνωστό τραγούδι, από τα αγαπημένα μου. Κάθε φορά που το ακούω μου 'ρχονται στιγμές από τα χρόνια που ήμουν γυμνάσιο - λύκειο, πρωινά Σαββάτου, σε ένα μικρό καφέ με φίλους/ες με την συντροφιά του James, Placebo κλπ. Εκεί μεγάλωσα. Σε αυτό το καφέ έκανα τα πρώτα μεγάλα όνειρα, τις πρώτες σοβαρέςφιλοδοξίες. Σαν να ξεκίνησα να ζω εκεί.
Κρίμα που έχει κλείσει τώρα... αλλά δεν πειράζει. Τουλάχιστον δεν είδα την παρακμή που έχουν ορισμένα καφέ στον κύκλο ζωής τους. Έκλεισε ξαφνικά... ίσως γι' αυτό να έχω ακόμα την εντύπωση ότι είναι το ιδανικό καφέ.
Σας το αφιερώνω, σε εσάς, στους φίλους μου, στο καφέ!
5 σχόλια:
Για εμένα αποτελούσε το ιδανικό κομμάτι όταν ήμουν απογοητευμένος απο κάτι....Ένιωθα να με ξεκολάει και να με κάνει να κοιτάω μπροστά...
Σε ευχαριστώ που μου το θύμησες!!!:(
Ωραίες είναι οι αναμνήσεις σε χώρους που κάποτε ήταν ή και είναι στέκια μας.
Στα πρώτα σκυρτήματα των ονείρων μας!
Το τραγούδι μου άρεσε!
Την Καλησπέρα μου!
@Ethan
Σε κάνει όντως να κοιτάς μπροστά! Δεν θέλω θλιμμένο προσωπάκι, στο κάτω κάτω μάθαμε από αυτό το τραγούδι, οπότε χαρούμενο να βάζεις που σου δώθηκε αυτή η ευκαιρία! :D
@gaykarkinos7
Είναι πολύ όμορφο! Σε ευχαριστώ! Το πιο ωραίο είναι οι αναμνήσεις που μας δείχνουν πως εξελιχτήκαμε σαν άνθρωποι :)
luv it.. luv it... luv it...
Ωραίο κομμάτι!!
Ευχαριστούμε για το μουσικό διάλειμμα.
Μας χρειάζονταν.
Δημοσίευση σχολίου