"στο Παλαμίδι ο γιός του Μάζη
κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι."
κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι."
Επακολούθησε η εύλογη ερώτηση μιας κοπελιάς:
"Και γιατί είναι τόσο κακό που η κόρη του είναι στο Γκάζι;;" .
Η απάντηση του προοδευτικού -και καλά πρότυπου για εμάς- καθηγητή; Θαυμάστε:
"Το Γκάζι είναι περιοχή στην Αθήνα" - επαλήθευσα την υποψία μου - "βρώμικη και άθλια, γεμάτη με ανώμαλους και πορνεία!"
Φυσικά και κατάλαβα τότε τι εννοούσε με τον όρο "ανώμαλους" , και πάντα είχα στο μυαλό μου το Γκάζι σαν το gay ghetto της πρωτεύουσας.
Λίγα χρόνια αργότερα, αφού ανέβηκα και εγώ να σπουδάσω, στις πρώτες εξόδους μου πάντα σκεφτόμουν το Γκάζι... ήθελα να δω τι στα κομμάτια γίνεται εκεί!!
Ως που ήρθε η πρόσκληση από μια φίλη για ποτό σε ένα μαγαζί, οπού εννοείται ότι δέχτηκα. Ετοιμάστηκα, μπανιαρίστικα, αρωματίστηκα και ξεκίνησα με το μετρό για τον Κεραμεικό... Όσο περίμενα έξω από το μετρό να ρίχνω ματιές από εδώ και από κει... Βρε που είναι οι ανώμαλοι;; βρε που είναι τα πορνεία;; Κόσμος παντού, άπειρος κόσμος να πηγαινοέρχεται από εδώ και από εκεί. Οι άντρες που υποψιαζόμουν για gay ήταν λίγοι, και
πηγαινοέρχονταν και αυτοί στα μαγαζιά μαζί με τους str8. Όσο εγώ ανακάλυπτα τον κόσμο, η φίλη μου είχε φτάσει και πήγαμε εν τέλη για το ποτό που λέγαμε... περιττό να σας πω ότι και στο μαγαζί πιο πολύ παρατηρούσα τον κόσμο και το μέρος παρά την παρέα μου.
Δεν σας κρύβω ότι απογοητεύτηκα στην αρχή, ούτε gay μαγαζιά έβλεπα, ούτε άντρες πιασμένους χεράκι - χεράκι όπως στις ταινίες... Πανικός από γυναίκες και άντρες, έτοιμους να διασκεδάσουν χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Όπως συνειδητοποίησα μερικά χρόνια αργότερα, ο κόσμος θύμιζε Μπουρνάζι... Σκυλιά παντού, έτοιμα να κουνήσουν την ουρά τους σε όποιον τους κεράσει ποτό, το χειλάκι πετροκέρασο και το μαλλί φριζαρισμένο, και πάντα αυτό το ηλίθιο - εμετικό βλέμμα όταν περνάει από μπροστά τους ένας έντιμος gay.
Λίγα χρόνια αργότερα, είχα ανακαλύψει πως αυτά τα κολαστήρια που είχα μάθει στο σχολείο - τι σου είναι τελικά η ελληνική εκπαίδευση! - υπήρχαν, αλλά ήταν καταχωνιασμένα σε κάτι στενά, για να μην ξινίζουν τα μούτρα τους οι βαρβατάντρες που βγαίνουν να γλεντοκοπήσουν με το τσουλαριό τους. Έμαθα επίσης από κάποιους φίλους (μεγαλύτερους σε ηλικία) ότι το Γκάζι δεν ήταν πάντα έτσι... πολλά πολλά χρόνια πιο πριν, λέει, πριν καν ανοίξει το μετρό (!!), πήγαινες και πάρκαρες το αμάξι σου έξω από το Sodade, όχι όπως τώρα που και πεζός να 'σαι δεν χωράς να περάσεις από πουθενά σε ακτίνα 2 χλμ από την περιοχή.
Και κάπου εδώ σιγά σιγά, θα κλείσω γλυκά μου παιδιά με έναν προβληματισμό μου που ελπίζω να 'ναι και δικός σας... Γιατί να χαθεί έτσι ο μοναδικός πνεύμονας αδερφίλας σε αυτή την κρύα πόλη; Οι str8 έχουν τόσες επιλογές, εμείς γιατί να χάνουμε το τελευταίο μέρος που μπορούμε να νιώθουμε 100% ελεύθεροι; Γιατί μετέτρεψαν το άλλοτε gay Γκάζι σε ένα gay-friendly Γκάζι; Οι απαντήσεις δικές σας.
"Και γιατί είναι τόσο κακό που η κόρη του είναι στο Γκάζι;;" .
Η απάντηση του προοδευτικού -και καλά πρότυπου για εμάς- καθηγητή; Θαυμάστε:
"Το Γκάζι είναι περιοχή στην Αθήνα" - επαλήθευσα την υποψία μου - "βρώμικη και άθλια, γεμάτη με ανώμαλους και πορνεία!"
Φυσικά και κατάλαβα τότε τι εννοούσε με τον όρο "ανώμαλους" , και πάντα είχα στο μυαλό μου το Γκάζι σαν το gay ghetto της πρωτεύουσας.
Λίγα χρόνια αργότερα, αφού ανέβηκα και εγώ να σπουδάσω, στις πρώτες εξόδους μου πάντα σκεφτόμουν το Γκάζι... ήθελα να δω τι στα κομμάτια γίνεται εκεί!!
Ως που ήρθε η πρόσκληση από μια φίλη για ποτό σε ένα μαγαζί, οπού εννοείται ότι δέχτηκα. Ετοιμάστηκα, μπανιαρίστικα, αρωματίστηκα και ξεκίνησα με το μετρό για τον Κεραμεικό... Όσο περίμενα έξω από το μετρό να ρίχνω ματιές από εδώ και από κει... Βρε που είναι οι ανώμαλοι;; βρε που είναι τα πορνεία;; Κόσμος παντού, άπειρος κόσμος να πηγαινοέρχεται από εδώ και από εκεί. Οι άντρες που υποψιαζόμουν για gay ήταν λίγοι, και
πηγαινοέρχονταν και αυτοί στα μαγαζιά μαζί με τους str8. Όσο εγώ ανακάλυπτα τον κόσμο, η φίλη μου είχε φτάσει και πήγαμε εν τέλη για το ποτό που λέγαμε... περιττό να σας πω ότι και στο μαγαζί πιο πολύ παρατηρούσα τον κόσμο και το μέρος παρά την παρέα μου.Δεν σας κρύβω ότι απογοητεύτηκα στην αρχή, ούτε gay μαγαζιά έβλεπα, ούτε άντρες πιασμένους χεράκι - χεράκι όπως στις ταινίες... Πανικός από γυναίκες και άντρες, έτοιμους να διασκεδάσουν χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Όπως συνειδητοποίησα μερικά χρόνια αργότερα, ο κόσμος θύμιζε Μπουρνάζι... Σκυλιά παντού, έτοιμα να κουνήσουν την ουρά τους σε όποιον τους κεράσει ποτό, το χειλάκι πετροκέρασο και το μαλλί φριζαρισμένο, και πάντα αυτό το ηλίθιο - εμετικό βλέμμα όταν περνάει από μπροστά τους ένας έντιμος gay.
Λίγα χρόνια αργότερα, είχα ανακαλύψει πως αυτά τα κολαστήρια που είχα μάθει στο σχολείο - τι σου είναι τελικά η ελληνική εκπαίδευση! - υπήρχαν, αλλά ήταν καταχωνιασμένα σε κάτι στενά, για να μην ξινίζουν τα μούτρα τους οι βαρβατάντρες που βγαίνουν να γλεντοκοπήσουν με το τσουλαριό τους. Έμαθα επίσης από κάποιους φίλους (μεγαλύτερους σε ηλικία) ότι το Γκάζι δεν ήταν πάντα έτσι... πολλά πολλά χρόνια πιο πριν, λέει, πριν καν ανοίξει το μετρό (!!), πήγαινες και πάρκαρες το αμάξι σου έξω από το Sodade, όχι όπως τώρα που και πεζός να 'σαι δεν χωράς να περάσεις από πουθενά σε ακτίνα 2 χλμ από την περιοχή.
Και κάπου εδώ σιγά σιγά, θα κλείσω γλυκά μου παιδιά με έναν προβληματισμό μου που ελπίζω να 'ναι και δικός σας... Γιατί να χαθεί έτσι ο μοναδικός πνεύμονας αδερφίλας σε αυτή την κρύα πόλη; Οι str8 έχουν τόσες επιλογές, εμείς γιατί να χάνουμε το τελευταίο μέρος που μπορούμε να νιώθουμε 100% ελεύθεροι; Γιατί μετέτρεψαν το άλλοτε gay Γκάζι σε ένα gay-friendly Γκάζι; Οι απαντήσεις δικές σας.
4 σχόλια:
Οταν ημουνα μικρούλης (οχι δεν ελειπε ο θείος Ρούλης), το γκαζι ειχε σχηματοποιηθεί σαν άνδρο "ψαγμένων" διανοούμενων - τύπου Ζουράρι - και στέκι αριστερών μαλλιάδων με μπερέ, τσιμπούκι (επ!) που ακούνε Σιδηρόπουλο (!).
Σχετικά δε με τον "μοναδικό" πνεύμονα αδερφίλας (sic) έχω να πω πως εχει πιάσει πουρί και στεγανοποιείται. Αυτό δεν είναι κακό πάντα γιατί και ο ανθρώπινος πνεύμονας ενος καπνιστή αποκτά προστατευτικό στρώμα κατά του Η1Ν1. Ενας κουβανός δε, σωθηκε κάνοντας πούρα κατα συρροή όταν ο Η1Ν1 είχε μόλις χτυπήσει το κουδούνι και ετοιμαζόταν να εισβάλλει σαν διαμαρτυρημένο γραμμάτιο...
Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ μαζί σου... Ναι εντάξει δεν λέω το Γκάζι είναι ένα μέρος που μπορείς να πας και να αισθάνεσαι πιο ελεύθερος... αλλά δεν έχει κουραστεί να βλέπεις τις ίδιες τραγικές φιγούρες κάθε φορά που πας; Εγώ πάντως έχω... και δεν καταλαβαίνω το λόγο να κάνουμε το Γκάζι ένα gay ghetto...
Η δικιά μου γνώμη είναι να είναι όπως είναι τώρα απλά ο κόσμος να είναι ανοιχτόμυαλος... Να μην φρικάρει ο άλλος αν δει ένα gay ζευγαράκι στο δρόμο... γιατί αλλιώς θα βγω από μια γωνία και θα του πω "Στο Γκάζι είσαι χρυσή μου κουλάρισε!!!!" :P
μουτς μουτς
Κοίτα, αν ο κόσμος ήταν πιο ανοιχτόμυαλος όπως λες, τότε δεν θα είχα και εγώ κανένα πρόβλημα. Αλλά... όπως πολυ καλά ξέρεις και εσύ δεν είναι, με αποτέλεσμα να 'χει τύχει δυό - τρεις φορές και να 'χω πετύχει κάποιους γαμάω - str8 να πηγαίνουν βόλτα με το αμάξι να χαζέψουν τους gay και να βρίζουν από εδώ και από κει.
Πράγματα και καταστάσεις που με έχουν κάνει να νιώσω άσχημα.
ΕΠΙΣΗΣ! Αν δεν ήταν τίγκα στους ομοφοβικούς ο άλλος θα έπαιρνε πιο εύκολα το αγόρι του για να βγουν γκάζι και ο κόσμος θα ανανεωνόταν περισσότερο κατ' εμέ.
Τώρα τι να πω, ελπίζω στο σύντομο μέλλον τα πράγματα να εξακολουθούν να πηγαίνουν στο καλύτερο!
Η ομοφοβία είναι έκφανση σεξουαλικής υστερίας που προκαλείται από αγαμία-κακογαμία ή από λανθάνουσα ομοφυλοφιλία (ή και τα δύο μαζί). Επομένως είναι αδύναμο άλλοθι ο φόβος των ομοφοβικών αφού έχουν προλάβει και φοβούνται εσένα!
Είναι πιο πιθανό να περάσει ασχολίαστη μια χερι-χερι βόλτα μακριά από ένα γκει-γκέτο παρά ενας ομοφοβικός να την επιδοκιμάσει μέσα σε αυτό (στο γκαζι δηλαδή).
Είναι ακριβώς αυτός ο λόγος για τον οποίο θεωρώ γελοίο το concept του "gay pride" ασχέτως αν οι άνθρωποι που το έστησαν μπορεί να είχαν αγνά κίνητρα.
Δημοσίευση σχολίου